De lente is weer begonnen. De astronomische lente in ieder geval. Het weer zit ook eindelijk weer mee en het is een stralende dag. Helaas zat ik de hele dag binnen op kantoor om te werken. Dat weerhoudt mij er echter niet van om weer eens iets nieuws te schrijven en jullie te vertellen hoe het nu gaat met onze kippen.
De kip of het ei?
De laatste keer dat ik iets schreef over de kippen was dat helaas niet zo positief. We zijn inmiddels twee kippen kwijt door diverse roofdieren/vogels op en om ons terrein. Daarom hebben we besloten om de kippen toch maar niet meer los te laten lopen en ze veilig in een grote ren te zetten. Drie kippen vonden we alleen wel erg weinig. Er moesten er dus een paar bijkomen. De vraag waar we mee zaten was alleen: het kip of het ei?
Oftewel; gaan we nieuwe kuikens kopen of kopen we broedeieren om uit te laten broeden door onze eigen kippen. Beide hadden hun voor en nadelen. Toen een van onze kippen ineens broeds werd, was de beslissing snel gemaakt. Ik ging op pad en kocht een zestal broedeieren. Daar moesten brahma’s uit komen die een andere kleur zijn dan de kippen de we al hadden, zodat we mooi kunnen zien welke generatie eerst was en welke later kwam. We konden de eieren vrij makkelijk onder de kip leggen en hielden goed in de gaten of zij wel voldoende bleef eten en drinken.
Alles ging goed, totdat er nog een paar dagen over waren. Ineens was de kip van haar nest af en vertikte het om terug te gaan. Toen wij dit in de ochtend ontdekten waren de eieren helaas al koud. Een snelle zoektocht op internet vertelde ons dat er gelukkig nog hoop was! We konden de eieren testen op leven in een bak met water. Zo gezegd, zo gedaan en uit de test bleek dat er nog 4 eieren leven bevatte. In allereil is manlief toen naar de winkel gegaan en heeft een broedmachine gehaald waar de eieren in konden.
Broedmachine
Het wachten was begonnen. Een paar keer per dag draaiden we de eieren en keken goed of er al enig teken was van uitkomen. En toen was het eindelijk zover! ’s avonds laat, vlak voordat wij wilden gaan slapen, wierp ik nog even een blik op de broedmachine. Het eerste kuiken was uit het ei gekomen! Wat was dat leuk om te zien! Zo’n klein kuikentje, wiebelend op zijn beentjes en nog helemaal nat van de vloeistof in het ei. Hij/zij mocht er alleen nog niet uit. Eerst moest het kuiken drogen. Het licht ging dus uit en wij gaven het kuiken een nacht rust.
De dag erna kwam kuiken nummer 2 uit het ei gekropen. Het werd nu wel een beetje krap in het broedmachientje, maar we konden ze er wederom nog niet uithalen. Kuiken nummer 2 moest nu drogen voor we ze allebei uit de warmte van het machientje konden halen. Heel voorzichtig pakten wij ze op toen het een tijd later kon. Ze waren heel pluizig en net zo schattig als je verwacht van kuikens. In een grote doos mochten ze bij komen en aansterken met water een voedsel. We lieten ze zien wat ze moesten doen door met onze vinger in het kuikenzaad te pikken en al snel snapte ze de bedoeling. Het water was gelukkig ook snel gevonden. Helaas bleven de andere twee eieren stil en zijn ze niet meer uitgekomen.
De uitkomst
Toen we de vier eieren in de broedmachine deden wisten we überhaupt niet of er een zou uitkomen. Daarom had manlief een paar dagen erna een paar kuikens gekocht. Twee daarvan hebben de kleur Isabel, ofwel roomwit. En zes hebben de kleur vaalwit, ofwel wit met een grijs randje aan de veren. Met de twee die uit het ei kwamen hadden we uiteindelijk dus 10 kuikens en 3 volwassen kippen.
Dat zijn een hoop kippen voor ons oorspronkelijke kippenhok en dus hebben we een luxe kippenverblijf in ons stukje bos gebouwd, maar die laat ik in een andere blog zien.
Nu vragen jullie je misschien af hoe het dan nu is met al die kippen. Nou, dat kan ik vertellen: erg goed. Het zijn prachtige kippen geworden die inmiddels ook een voor een aan de leg raken. We zitten nu op 4 tot 6 eieren per dag. Er is helaas ook triest nieuws. Toen de bladeren van de bomen raakte en ons bos dus meer open, heeft een roofvogel een aanval gedaan op ons kippenverblijf. Gelukkig kwamen we op dat moment net met de auto aangereden en ben ik er snel naartoe gerend. De kip die gegrepen is wat wel wat wondjes, maar die is er helemaal bovenop gekomen. Een andere kip was er helaas slechter aan toe. Zij had haar pootje verdraaid en dit is niet meer goed gekomen. We waren hier extra verdrietig om, omdat dit nu juist een van de twee kippen was die uit het ei was gekropen in de broedmachine.
Haantje de voorste
De kippen uit de broedmachine bleken ook niet vaalwit te zijn, zoals de bedoeling was. Ze werden uiteindelijk zwart/wit van kleur. Eigenlijk vond ik ze niet zo heel mooi, maar in de loop van de tijd bleek de kip die overbleef een haan te zijn! Hij kreeg namelijk wat meer bruin en blauw door zijn veren heen en zijn staart werd langzaam langer. Nu is het een prachtige haan geworden die ook nog eens erg tam is. We pakken hem expres ook vaak op, om hem tam te houden en hij vind het allemaal best. Hij moet alleen nog leren zich niet op de kop te laten zitten door de bruine kippen, want die vind hij nog steeds doodeng!
Al met al hebben we nu een mooie toom kippen die heerlijk genieten van hun bosverblijf. En wij genieten van een vers eitje iedere dag ! 🙂